بهداشت نیوز
و تمام مطالب و محتوای این وب سایت طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد و فعالیت میکند.
پس از بارگزاری صفحه و بر روی دکمه قبول میکنم کلیک کنید.
و از قسمت نظرات درخواست خود را ارسال کنید.
افرادی که واجد شرایط نیستند به هیچ وجه درخواست ارسال نکنند.
بهداشت نیوز
مقامات مصر از کشف یک گنجینه جدید شامل تابوتهای باستانی با قدمت بالای سه هزار سال از محوطه باستانشناسی سقاره در این کشور خبر دادند.کشفی که به گفته زاهی حواس مصرشناس معروف، تاریخ را بازنویسی میکند، در این کاوش، بیش از ۵۰ تابوت چوبی متعلق به دوران پادشاهی نوین مصر (قرن شانزده تا ۱۱ پیش از میلاد)، در یک آرامگاه چاهی پیدا شد.
با این حال، سردرد نیز به طور معمول با عفونت ویروسی، سرماخوردگی، سینوزیت و آلرژی دیده می شود که باعث می شود تشخیص آن به عنوان یک علامت ابتلا به ویروس کرونا یا غیره برای فرد گیج کننده باشد، همچنین سردردهای خفیف می توانند ناشی از استرس، اوقات فراغت بیش از حد یا خواب کم باشد. به گزارش ایندیاتایمز، با این حال تحقیقات جدید مشخص کرده است برخی علائم خاص به ویژه در مورد سردرد مرتبط با ویروس کووید-19 وجود دارد که به هیچ دلیل دیگری ارتباط ندارد.
چرا سردرد به طور معمول با ویروس کرونا همراه است؟
سردرد هم در مراحل اولیه و هم در اواخر دوره بیماری توسط بیماران گزارش شده است. از التهاب ناشی از همانندسازی ویروسی در بدن تا شروع تب ناتوان کننده سردرد می تواند بیش از یک علامت با ویروس کرونا ایجاد شود، همچنین اگر به مدت طولانی ادامه یابد می تواند نشانه ای از ابتلا به عفونت شدید باشد. این مطالعه که توسط تیمی از محققان دانشگاه استانبول انجام شده است در مجموع 3 هزار و 196 بیمار را که به کرونا مبتلا نبودند و 262 بیمار دیگر که کرونا مثبت بودند را مورد بررسی قرار داده اند که همه آنها از سردرد شکایت داشتند. بر اساس تجزیه و تحلیل در اینجا برخی از نشانه های معمول سردرد مربوط به ویروس کرونا وجود دارد که باید مراقب باشید.
سردردی که بیش از 72 ساعت ادامه دارد را تجربه می کنید
برای بیش از 10 درصد بیماران سردردهایی که بیش از 72 ساعت طول می کشند نشانه ای از ابتلا به ویروس کرونا بوده است این به این دلیل است که سردرد به عنوان علامت سایر عوامل ایجاد کننده به ندرت برای این مدت طول می کشد یا به طور معمول فروکش می کند. پزشکان در حال حاضر تایید می کنند هرگونه درد، سردرد یا میالژی (درد عضلانی) که بیش از 48 تا 72 ساعت طول بکشد باید بلافاصله بررسی شود.
همچنین برخی از بیماران مبتلا به ویروس کرونا ممکن است سردردهای تنشی را تجربه کنند که ناشی از حملات شدید سرفه، تب یا لرز است. به علاوه، بیماران گزارش می کنند بازه زمانی 72 ساعته حداقل مدتی است که سردرد آنها می تواند ادامه یابد.
برخی علائم و گرفتگی های گوارشی را تجربه می کنید
به طرز عجیبی چیزی که می تواند سردرد ناشی از ویروس کرونا را از سایر اشکال سردرد متمایز کند، پیشرفت علائم است. در حالی که سردردهای معمول به ندرت تعادل روده را بر هم می زنند در موارد آلوده شدن به ویروس کرونا سردردی که به طور معمول به عنوان نشانه ای از التهاب عصبی نیز شناخته می شود می تواند حواس فرد را مختل کند (منجر به از بین رفتن حس بویایی و چشایی شود) و همچنین باعث مشکلاتی در دستگاه گوارش مانند گرفتگی عضلات، حالت تهوع، خستگی و کاهش اشتها می شود.
در حالی که هیچ ارتباط واضحی بین شکایات دستگاه گوارش و سردرد وجود ندارد، محققان دریافتند این عارضه یکی از عوارض شایع بیماران مبتلا به ویروس کرونا است، بنابراین این نشانه را باید بلافاصله به آن توجه کنید و کمک بگیرید.
مسکن ها تاثیر چندانی ندارند
داروهای بدون نسخه به تسکین درد و علائم سردرد های ناشی از التهاب کمک می کنند. با این حال، در صورت ابتلا به عفونت کووید-19 محققان دریافتند داروهای بدون نسخه و ضد درد تسکین کمی برای افرادی که از علائم رنج می برند، فراهم می کنند. این به نوبه خود می تواند نشانه هشدار دهنده ابتلا به ویروس کرونا باشد به ویژه اگر علائم معمول دیگری را تجربه نکنید.
احساس سردرد ضربان دار می کنید
همه سردردها احساس یکسانی در فرد ایجاد نمی کنند. در صورت مشکوک بودن به ویروس کرونا بررسی کنید که آیا احساس ضربان در سر خود دارید. متخصصان می گویند افرادی که از سردرد ناشی از ویروس کرونا رنج می برند ممکن است اشکال شدیدی در سردرد داشته باشند که تمرکز در کار را سخت می کند و باعث سرگیجه فرد می شود، همچنین درد شدید و سردرد می تواند نشانه اولیه حمله ویروس به اندام های حیاتی از جمله سیستم عصبی باشد.
در حالی که بسیاری از این سردرها به سردرد میگرن شباهت دارند، اما بسیاری گزارش می دهند دردهای ناشی از ویروس کرونا باید از سردردهای میگرنی جدا شوند زیرا احساس جدید یا غیرمعمولی را در فرد ایجاد می کند، همچنین این نوع از سردرد برای برخی افراد هنگام خم شدن تشدید می شود.
شما یک مرد هستید!
سرانجام بر اساس مطالعات، مردان دو برابر بیشتر از زنان در معرض خطر سردرد ناشی از ویروس کرونا قرار دارند. تجزیه و تحلیل گروه مطالعه نشان داد مردان به احتمال زیاد آن را به عنوان یک علامت گزارش می کنند به این معنی که در مورد علائم ویروس کرونا اختلاف زیادی در جنسیت وجود دارد.
باز هم اگرچه هیچ مدرک علمی برای پشتیبانی این موضوع وجود ندارد (جدا از اینکه مردان گیرنده های جذب کننده ایمنی ACE2 کمتری در بدن خود دارند)، اما اگر با یک فرد کرونا مثبت یا مشکوک در تماس بوده اید این ممکن است منجر به نگرانی شما شود.
سیستم ایمنی بدن به هر عنصر خارجی که آن را به رسمیت نشناسد حمله می کند اعم از میکروب های مهاجم، گرده گیاهان و یا حتی عناصر شیمیایی. این فرایند خود سبب التهاب می شود. حملات متناوب سیستم ایمنی بدن به مهاجمان خارجی گاه سبب تهدید سلامت بدن می شود.
در اینجا 7 جفت ماده غذایی که مصرف آنها منجر به کاهش التهاب در بدن می شود، بیشتر معرفی شده است:
سبزیجات تیره رنگ و روغن زیتون
تحقیقات نشان می دهد که ترکیب سبزیجات و منابع چربی سالم یک راه برای افزایش جذب آنتی اکسیدان هایی مانند لوتئین و بتاکاروتن در بدن است. لوتئین یک آنتی اکسیدان موجود در سبزیجات برگ دار است که منجر به کاهش التهاب در چشم می شود و از اختلالات عصبی مانند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن جلوگیری می کند. بتاکاروتن نیز آنتی اکسیدان دیگری است که نشان داده شده منجر به کاهش التهاب در افراد مسن می شود.
اسفناج و زغال اخته
در یک مطالعه نشان داده شد ورزشکارانی که هر روز و به مدت 6 هفته زغال اخته مصرف می کنند، کاهش التهاب بعد از تمرینات ورزشی را تجربه می کنند. در تحقیقات دیگر نیز نشان داده شده مصرف اسفناج می تواند منجر به بهبود تنفس و جریان اکسیژن در طول تمرینات ورزشی شود. نیترات موجود در اسفناج برای افزایش توده عضلانی و کاهش درد عضلانی بعد از ورزش مفید است.
عدس و لیمو
اگر شما یک زن یائسه هستید، بدن تان در معرض خطر کمخونی فقر آهن قرار دارد. این نوع کم خونی باعث واکنش های التهابی در بدن می شود. بنابراین مصرف غذاهای غنی از آهن از قبیل عدس و لوبیا همراه با مرکباتی که دارای اسید اسکوربیک و کاروتنوئیدها هستند، مانند لیمو، برای جذب آهن، بسیار مفید است.
سیب زمینی شیرین و فلفل قرمز
فلفل قرمز حاوی بتاکاروتن است و مصرف آن همراه با سیب زمینی شیرین و کدو، میزان جذب ویتامنی آ در بدن را افزایش می دهد. نشان داده شده که مصرف ویتامین آ، شرایط التهابی ناشی از آکنه و همچنین دیسپلازی ریوی را کاهش می دهد.
بادام و کفیر
کفیر سرشار از باکتری های مفید برای حفظ سلامت روده و بهبود فرایند هضم در دستگاه گوارش بعلاوه تقویت سیستم ایمنی بدن است. پوست بادام نیز حاوی پری بیوتیک برای کاهش التهاب مزمن روده و کاهش شرایطی مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو است.
تمشک و انگور
این دو میوه حاوی میزان بسیار بالای آنتی اکسیدان ها هستند و نشان داده شده مصرف همزمان آنها برای مبارزه با التهاب، کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان و سرطان ریه بسیار مفید است.
سیر، پیاز، برنج قهوه ای
سیر و پیاز و مصرف آنها با غلات سبوس دار مانند برنج قهوه ای یا ماکارونی کامل، می تواند جذب روی در بدن را سه برابر افزایش دهد. جذب بیشتر روی در بدن نیز مساوی است با کاهش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با التهاب مزمن از قبیل آترواسکلروز، سرطان، واکنش های ایمونولوژیک و ...
بهداشت نیوز
روزنامه ایران نوشت من لابی آپارتمان خودمان را به عنوان محل دپوی پوشاک اهدایی قرار داده بودم. هر سال خصوصاً زمستان کلی لباس گرم به دستمان میرسید چون ضرورتش هم در فصل سرد بیشتر حس میشود. روزهایی بود که از صبح تا شب وقت میگذاشتم برای وارسی و جداسازی لباسها. اما امسال به طرز عجیبی هیچ لباسی به دستمان نرسیده.
«پسر پانزده - شانزدهساله است؛ کارگر افغانستانی میوهفروش. یک کت نازک پوشیده که به تنش زار میزند. زیر کت، یکلا پیراهن است و همین. بار را از دست مشتریها میگیرد و تا کنار ماشینهایشان میبرد و انعامی کوچک نصیبش میشود. هر بار که کارش تمام میشود، دستها را توی جیب میکند و دوباره در خودش مچاله میشود. هوای سرشب سرد است. آدمها به پسر توجهی نمیکنند. انگار نامرئی است. یک پسر پانزده - شانزده ساله نامرئی که سردش است. باید لباسی برایش تهیه کرد؛ حداقلش یک پلیور گرم.
این زمستان با زمستانهای قبل فرق دارد؛ حداقل برای آنها که هر سال چشمشان به این بود که چند دست لباس گرم به دستشان برسد؛ در حالی که خودشان قادر به تهیهاش نیستند.
اهدای لباس به نیازمندان البته فقط مختص به زمستان نیست اما در فصل سرد یک جورهایی ضرورتش بیشتر حس میشود. زمستان امسال اما دست خیریهها هم خالی مانده.
«هر سال این موقع آن قدر لباس به دستمان رسیده بود که گاهی حتی مازادش را میفرستادیم شهرستان اما امسال دریغ از یک دست لباس گرم.»
این را زهره نجفی میگوید، عضو هیأت مدیره یکی از خیریهها که در زمینه جمعآوری و اهدای پوشاک هم فعال است. او ادامه میدهد: «بدون اغراق میتوانم بگویم که امسال ما کاهش ۶۰ تا ۷۰ درصدی کمکهای مردمی را داشتهایم. حالا هم در بخش پوشاک و هم بخشهای دیگر. باورتان نمیشود ولی ۲ - ۳ میلیون تومان پول را به زور جمع میکنیم چون مردم خودشان شرایط اقتصادی خوبی ندارند و احساس امنیت مالی نمیکنند. حتی وسایل دست دوم را دیگر برای ما نمیآورند. قبلاً وسایل دست دوم زیاد به دستمان میرسید که به نیازمندان اهدا کنیم اما امسال حتی یک وسیله هم نیامده. طبیعی است دیگر، طرف میگوید تا جایی که امکان دارد خودم از آن استفاده میکنم. قدرت خرید وسیله نو پایین آمده و پیامدش همین است که دیگر چیزی به دست نیازمندان نمیرسد. اهدای پوشاک هم وضعیتش خیلی بد است.
من لابی آپارتمان خودمان را به عنوان محل دپوی پوشاک اهدایی قرار داده بودم. هر سال خصوصاً زمستان کلی لباس گرم به دستمان میرسید چون ضرورتش هم در فصل سرد بیشتر حس میشود. روزهایی بود که از صبح تا شب وقت میگذاشتم برای وارسی و جداسازی لباسها. اما امسال به طرز عجیبی هیچ لباسی به دستمان نرسیده. کسانی که مرا میشناسند میدانند که هر لباسی را قبول نمیکنم. یعنی میگویم لباس پاره و کهنه را برای ما نیاورید. در واقع لباسی که اهدا میشود، لباسی است که صاحب آن هنوز میتواند بپوشد و برایش کارآیی دارد منتها چون لباسهای دیگری خریده و نیازی به لباس قدیمی ندارد، آنها را اهدا میکند. الان قیمت پوشاک جوری بالا رفته که مردم میگویند همین لباسی را که میخواهیم اهدا کنیم، خودمان چند سال دیگر میتوانیم بپوشیم. ما خانوادههای تنگدست زیادی را در تهران میشناسیم که آبرومند هستند و با توجه به سن و سال بچههایشان همیشه برایشان لباس میبردیم و میدانم که خیلی هم به آن نیاز دارند. پارسال علاوه بر این که به خانوادههای تحت پوشش خودمان کمک کردیم، لباس اضافی هم آوردیم که بردیم در کورههای آجرپزی بین مردم پخش کردیم اما امسال برای خانوادههای تحت پوشش خودمان هم لباس نداریم. معلوم است دیگر، وقتی مردم میبینند یک کاپشن معمولی را باید ۶۰۰، ۷۰۰ هزار تومان بخرند و یک پلیور بافتنی برایشان حداقل ۲۰۰، ۳۰۰ هزار تومان آب میخورد، فکر میکنند چرا باید لباس قدیمیشان را اهدا کنند؟!»
یک دست لباس زمستانی چند درمیآید؟ خب بستگی به این دارد که زنانه باشد یا بچگانه یا مردانه. یا این که اصلاً منظور یک دست کامل است یا یک تکه لباس و این که قرار است این لباس خارجی باشد یا ایرانی؟ ایرانی با کیفیت یا ایرانی ارزان؟ حالا بگذارید میانگینش را حساب کنیم. فرض کنید یک خانواده چهارنفره قصد دارد برای هریک از اعضای خود، یک تکه لباس زمستانی ایرانی نسبتاً خوب تهیه کند.
یک کاپشن مردانه چیزی بین ۴۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان قیمت دارد که البته این در مورد جنس ایرانی متوسط است و طبیعی است که بالاتر از اینها هم قیمتگذاری میشود. برای یک پالتوی زنانه با همین مختصات هم باید چیزی بین ۵۰۰ هزار تومان تا یک میلیون و نیم هزینه کنید. لباس بچه هم که به لحاظ قیمت دست کمی از پوشاک بزرگسال ندارد. یک کاپشن بچگانه کم کم ۴۰۰، ۵۰۰ هزار تومان قیمت دارد و برای یک شلوار معمولی هم باید همین حدود هزینه کنید. با یک حساب و کتاب ساده میبینید که بین ۳ تا ۸ میلیون تومان هزینه تهیه چند تکه لباس گرم برای یک خانواده متوسط است. حالا این که کسی بیشتر از این هزینه میکند یا نه، آن حرفی دیگر است اما خانوادههای زیادی هم هستند که به کل قید خرید لباس جدید را میزنند.
«مشتری زیاد میآید اما خریدار کم است.» این را بوتیکداری در یکی از مراکز خرید مرکز شهر میگوید که البته حرف دل خیلیهاست: «مردم گاهی برای وقت پرکردن میآیند پاساژ اما خیلی کم خرید میکنند. قدرت خرید مردم خیلی پایین آمده. ما خودمان هم جنس را گران میخریم و با این که سودمان را پایین میآوریم، مشتری نیست. هر سال من خودم چند تکه لباس نو را اهدا میکردم برای نیازمندان. میگفتم این برای رونق کارم باشد اما دروغ چرا، امسال اصلاً در توان کسی نیست کمک کند. فقط باید یکجوری سر کنیم و دعا کنیم بتوانیم اجاره مغازه را بدهیم.»
برای دانستن آن که انگیزه اهدای لباس به نیازمندان تا چه حد پایین آمده، از چند نفری سؤال میکنم. خانم عبادی که همیشه از جمله کسانی بوده که لباسهای اضافی خانواده خودش و فامیل را جمعآوری میکرده و به خیریه میداده، میگوید: «امسال اصلاً پرسیدن این که لباس اضافی دارید، کار بیهودهای است. هر کس پیش خودش میگوید همینها را که دارم نگه دارم که لازمم میشود. دختر من هر سال لباسهایی که ازشان خسته شده بود، میداد بیرون. نوی نو بود لباسهایش. امسال میگوید اینها همهاش مارکدار هستند و اگر بیرون بدهم، دیگر گیر خودم نمیآید. حتی یک پوتین خوب داشت که کفهاش کمی ورآمده بود، همان را هم داد کفاشی تعمیر کرد که بپوشد چون به قول خودش سه برابرش را باید پول بدهد و جنس بنجل بخرد. همین چند وقت پیش یکیاز آشناهایم میگفت: «یک کیسه بزرگ لباس جمع کرده بودم که بدهم بیرون. بعد هی یادم میافتاد که مثلاً فلان شلوار که توی کیسه است هنوز خوب است و میرفتم از کیسه درش میآوردم. دو روز بعدش دوباره میگفتم ای بابا آن پیراهن را هم میتوانم تابستان بپوشم و هنوز خیلی نو است و میرفتم آن را هم از کیسه درمیآوردم. بعد از دو هفته ددم تقریباً تمام لباسها را از کیسه درآوردهام و برگرداندهام توی کمد.»
این شاید طنزگونه و خندهدار به نظر برسد اما در واقع خیلی ناراحتکننده است و دارد نشان میدهد که مردم دارند محافظهکار میشوند و روحیه خیرخواهانهشان تحت تأثیر این محافظهکاری قرار میگیرد.»
برای آنها که همیشه چشمشان به این بود که چند تکه لباس جدید به دستشان برسد، این روزها روزهای خوبی نیست. میدانند باید این زمستان را بیلباسی گرم سپری کنند. با همانها که از قبل مانده و حاصل روزهایی است که قیمتها دود از کله آدمها بلند نمیکرد.»