دوستم داشت،من هم گاهی دوستش داشتم

امشب می‌توانم غمگنانه ترین شعرهایم را بسرایم
شاید بسرایم :
شب ستاره‌باران است
و لرزانند، ستاره‌های نیلگون در دورست
باد شب در آسمان می‌پیچد و آواز می خواند
امشب می‌توانم غمگنانه‌ترین شعرها را بسرایم
دوستش داشتم،
او هم گاهی دوستم داشت.
در چنین شب‌هایی او را در آغوش داشتم
زیر آسمان بیکران بارها می‌بوسیدمش
دوستم داشت، من هم گاهی دوستش داشتم.
چه سان می توانستم به آن چشمان درشت آرامش دل نسپرم!؟
امشب می توانم غمگنانه ترین شعرها را بسرایم

اندیشه نداشتن او،
احساس از دست دادنش
و شنیدن شب بلند و بلندتر بی حضور او
و شعر به جان چنگ می‌زند،
همچون شبنم بر سبزه

چه باک اگر عشقم را توان نگه داشتن نبود.
شب ستاره باران است

عشق،ریسک کردن در پس خوردن است

عشق ، ریسک کردن در پس خوردن است
زندگی کردن ، ریسک کردن در مردن است
امیدوارم بودن ، ریسک کردن در ناامید شدن است
امتحان کردن برای انجام کاری ، ریسک کردن در شکست خوردن است
ریسک کردن یک نیاز است
و تنها کسی که جرات ریسک کردن دارد یک انسان آزاد است

جنگل جان مرا آتش عشق تو خاکستر کرد؟

• گوش کن، دور ترین مرغ جهان می‌خواند
• شب سلیس است، و یکدست، و باز
• شمعدانی‌ها
• و صدادارترین شاخه فصل،‌ماه را می‌شنوند
• پلکان جلو ساختمان،
• در فانوس به دست
• و در اسراف نسیم،
• گوش کن، جاده صدا می‌زند از دور قدم‌های ترا
• چشم تو زینت تاریکی نیست
• پلک‌ها را بتکان، کفش به پا کن، و بیا
• و یا تا جایی، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
• و زمان روی کلوخی بنشنید با تو
• و مزامیر شب اندام ترا، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند
• پارسایی است در آنجا که ترا خواهد گفت:
• بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است.

عشق ته ته ته تاب من است

دوست داشتن تو

شبیه آخرین چکّه ی آبی است

که مسافر مانده در بیابان را به آبادی می رساند

شبیه آخرین کبریت یک کوهنورد گم کرده راه

در لبه ی پرتگاه دور و سرد

شبیه جُستن کوره راهی در جنگل

و دست انداختن به آخرین تکه تخته ای که موج ها می آورند

شبیه شعری است

در حاشیه ی کتابی کهنه

به دست خطی آشنا

ببین: عشق ته ته ته تاب من است

وقتی که بی تاب تواَم...

"روایا آرتیمووا"

به دریا نمی‌زدم ،اگر پایان را می‌دانستم

اگر یارم هستی کمکم کن،تا از تو دور شوم ،
اگر دلدارم هستی کمکم کن، تا شفا یابم ،
اگر می‌دانستم عشق چنین خطرناک است،
عاشقت نمی‌شدم ،اگر می‌دانستم دریا اینقدر عمیق است،
به دریا نمی‌زدم ،اگر پایان را می‌دانستم،
آغاز نمی‌کردم! دلتنگت هستم ،
یادم بده چگونه ریشه‌های عشق را درآورم،
یادم بده چگونه اشک‌هایم را تمام کنم ،
یادم بده چگونه قلب می‌میرد ،
و اشتیاق خودکشی می‌کند!