در ژوئن سال ۱۹۸۴، الکسی پاجیتنف-یک پژوهشگر هوش مصنوعی- از آکادمی علوم شوروی در مسکو، یک بازی مفرح و جالب را رونمایی کرد.
نام این بازی را تتریس گذاشتند که مشتق از کلمه «تترا» است که در یونانی به عدد ۴ گفته می‌شود و نیز در ورزش تنیس که مورد علاقه پاجیتنف بود کاربرد دارد. در ایران معمولا به سادگی به این بازی خانه‌سازی هم می‌گویند.
در این بازی کاربر با کنترل بلوک‌هایی با اشکال مختلف، خطوطی افقی و کامل از آن‌ها می‌سازد. سرعت اضافه شدن این بلوک‌ها رفته رفته زیادتر می‌شود به طوری که کامل کردن جاهای خالی برای کاربر رفته رفته دشوار می‌شود.
نخستین نسخه این بازی به زبان پاسکال نوشته شده بود و روی کامپیوتری به نام الکترونیکا ۶۰ اجرا شد. این کامپیوتر در واقع کلون کامپیوتر غربی PDP-11 بود. این کامپیوتر صفحه نمایش تک‌رنگ داشت.
بازی خیلی سریع محبوب شد و دو نفر از همکارات پاجیتنف به نام‌های دیمیتری پاولفسکی و ودیم گراسیموف، این بازی را به کامپیوتری شخصی IBM اصطلاحا پورت کردند. از اینجا بود که بازی در سراسر مسکو محبوب شد و شرکت‌های خارجی در صدد برآمدند که بازی مشابه را مستقلا تولید کنند.
در سال ۱۹۸۶، یک شرکت انگلیسی به نام میررسافت Mirrorsoft قراردادی امضا کرد تا بازی در انگلیس تولید کند. در سال ۱۹۸۷، شرکت هولوبایت اسپکتروم، نسخه پی‌سی این بازی را در آمریکا رونمایی کرد.
در واقع تتریس نخستین بازی بود که از شوروی وارد آمریکا می‌شد. متاسفانه شوروی در آن هنگام حق مالکیت فکری و معنوی یا همان کپی‌رایت را به رسمیت نمی‌شناخت، پس پاجیتنف هیچ سودی از این بازی خلاقانه به چنگ نیاورد.
اما سرانجام در سال ۱۹۹۶، بعد از آن همه دگرگونی سیاسی و برافتادن شوروی، حق مالکیت این بازی به پاجیتنف داده شد. شرکت تتریس تاسیس شد و کپی رایت محصول ثبت شد.
منبع: یک پزشک