دو روزه رفتی از پیشم دو قرن خسته و تنهام دو سال انگار شده دوریت چقدر تاریک این شبهام چه احساس بدی دارم چه احساس بدی دارم هوا روشن شده انگار هنوز بیدار بیدارم خواب به چشمام نمیاد دلم صداتو باز می خواد لعنت به این ثانیه ها آخه چه جور دلت میاد خواب به چشمام نمیاد دلم صداتو باز می خواد لعنت به این ثانیه ها آخه چه جور دلت میاد
من و تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم دوتامون خسته ی دردیم، رو قلبامون ترک داریم من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم داریم جون میکنیم انگار رو زخمامون نمک داریم تمومه زندگیمون سوخت، تمومه لحظه هامون مرد هوای عاشقیمونو هوای بی کسیمون برد من و تو مال هم بودیم، من و تو جون هم بودیم خوره افتاد به جونمون، تمومه جونمونو خورد من و تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم همش دلهره داریمو با این زندگی درگیریم نفس که میکشیم انگار دارن شکنجمون میدن داریم آهسته آهسته تو این تنهایی میمیریم شدیم مثله یه دیواری که کم کم داره میریزه هوای خونمون سرده مثل غروبه پاییزه تقاص چیو ما داریم به کی واسه چی پس میدیم آخه واسه ما این روزاچرا اینقدر غم انگیزه من و تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم دوتامون خسته ی دردیم، رو قلبامون ترک داریم من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم داریم جون میکنیم انگار رو زخمامون نمک داریم
من تو شبه تاریکم به شکست نزدیکم رویاهام کوتاهه تو یه چراغ روشن وسط شبِ من که بدونه ماهِ من آخرین آوازم خودمو با سازم تو مترو میخونم تو بازی تقدیری ته قصه میری من اینجا می مونم با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه من یه بی پناه تو موجی که منو با خودش میبره تو دختر ماه که یک لبخندت سرنوشتمو میخره با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه شهر یه سگ ولگرده که تنش زخمه شب تا صبح بیداره ما گربه های حار تویه یه سطلیم که پر از آشغاله با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه
پای پنجره نشستم کوچه خاکستری باز زیر بارون من چه دلتنگتم امروز انگار از همون روزاست حال و هوام رنگ توِ کوچه دلتنگ توِ دلم گرفته دوباره هوای تو رو داره دلم گرفته دوباره هوای تو رو داره چشمای خیسم واسه ی دیدنت بی قراره این راهه دورم خبرم از دل من که نداره آروم ندارم یه نشونه می خوام واسه قلبم جز این نشونه واسه چیزی دخیل نمی بندم این دل تنهام دوباره هوای تو رو داره هوای شهر تو و بوی گلاب پیچیده توی اتاقم مثل خواب داره بدجوری غریبی می کنه آخه جز تو دردمو کی می دونه دلم گرفته دوباره هوای تو رو داره چشمای خیسم واسه ی دیدنت بی قراره این راهه دورم خبرم از دل من که نداره
از وقتی که دیدمت دلم آرومه عاشق شدمو عشق تو چشام معلومه خوب شد که تو تویه فاله من افتادی عاشق شدنو فقط تو یادم دادی دستامو که میگیری دلم میلرزه دستای تو یه دنیا برام می ارزه این حاله قشنگو به چشات مدیونم ممنونم ازت که پیشمی ممنونم بدونه تو یه لحظه نه بهار و نه تابستونو نه این دنیای داغونو نمیخوام بدونه تو یه لحظه نه پائیز و نه زمستونو نه یه قطره ی بارونو نمیخوام بدونه تو یه لحظه کوه قافو همه برفاشو کویر و شبه زیباشو نمیخوام بدونه تو یه لحظه من شمالو لبه دریاشو جنوبو تبه گرماشو نمیخ من حالته چشمای تو رو دوست دارم از زندگی بدونه تو بیزارم قلبم واسه تو میتپه تویه سینه ام حتی تویه خوابمم تو رو میبینم من با تو شدم این که همه میشناسن این عاشقی که همه بهش حساسن هر جایی میرم با حرف با چشم با ابرو اول همه میپرسن ازم عشقت کو بدونه تو یه لحظه نه بهار و نه تابستونو نه این دنیای داغونو نمیخوام بدونه تو یه لحظه نه پائیز و نه زمستونو نه یه قطره ی بارونو نمیخوام بدونه تو یه لحظه کوه قافو همه برفاشو کویر و شبه زیباشو نمیخوام بدونه تو یه لحظه من شمالو لبه دریاشو جنوبو تبه گرماشو نمیخوام
