شعر

چهره‌ی زیبا،مثل آفتاب‌گردانی‌ست که گل‌برگ‌هایش را؛
رو به خورشید می‌گشاید،مثل تو،
که چهره می‌گشایی بر من، وقتی ورق را برمی‌گردانم.

لب‌خندِ دل‌ربا،هر مردی را مسحور زیبایی‌ات کنی،
آه، زیبایِ روزنامه‌ای،تا به‌حال چند شعر برای‌ات سروده‌اند؟
چند دانته برای‌ات نوشته‌اند؟ بئاتریس؟!
برایِ وهمِ وسواس آمیزت،برای فانتزی‌های مصنوعی‌ات،