شیرین کننده مصنوعی سوکرالوز چیست؟تمام انسان ها آگاه هستند استفاده از قندهای افزودنی در برنامه غذایی روزانه عوارض بدی برای متابولیسم و سلامت کلی بدن دارد به همین دلیل است که امروزه بسیاری از افراد در سراسر دنیا به مصرف شیرین کننده های مصنوعی همچون سوکرالوز روی آورده اند.
سوکرالوز نوعی شیرین کننده مصنوعی است که بسیار از منابع ادعا می کنند خطری برای سلامتی ندارد اما اخیرا مشخص شده این ماده ممکن است مشکلاتی برای بدن ایجاد کند که از آن جمله می توان به اختلال در متابولیسم بدن، افزایش قند و انسولین در برخی افراد و مشکلات روده ای اشاره کرد.
در ادامه با مجله اینترنتی ماهتوتا همراه باشید تا بدانید سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟
سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟
سوکرالوز یک شیرین کننده مصنوعی فاقد کالری است و اسپلندا رایج ترین محصول حاوی این ماده می باشد.
این شیرین کننده از شکر و طی یک فرایند چند مرحله ای به دست می آید که در آن سه گروه هیدروژن – اکسیژن جایگزین اتم های کربن شده اند.
جالب است بدانید سوکرالوز نتیجه یک اشتباه آزمایشگاهی در سال 1976 توسط دانشمندی در کالج انگلیسی می باشد که به کشف این ماده شیرین منجر شد و پس از مدتی محصولات اسپلندا حاوی سوکرالوز با همکاری چند شرکت تولید و برای اولین بار در سال 1999 در ایالات متحده عرضه شدند.
امروز اسپلندا به عنوان جایگزین شکر در پخت و پز و شیرینی پزی استفاده می شود و تاکنون به هزاران محصول در سراسر دنیا افزوده شده است.
همان طور که گفتیم سوکرالوز فاقد کالری است اما اسپلندا حاوی گلوکز و مالتو دکسترین – از مشتقات اصلاح شده نشاسته – می باشد و کالری آن را تا 3.36 در هر گرم برآورده کرده اند، از آن جا که هر بار تنها مقدار اندکی از این محصول استفاده می شود کل کالری و کربوهیدراتی که اسپلندا به رژیم غذایی اضافه می کند ناچیز می باشد.
ناگفته نماند سوکرالوز 400 تا 700 برابر شیرین تر از شکر است و مانند بسیاری از شیرین کننده های محبوب ته مزه تلخ ندارد.
سوکرالوز چه تاثیری روی قند و انسولین می گذارد؟
به طور کلی سوکرالوز تاثیر کمی روی سطح قند و انسولین داشته یا هیچ تاثیری نمی گذارد اگرچه این مسئله به خود فرد و این که آیا به مصرف شیرین کننده های مصنوعی عادت دارد یا خیر بستگی دارد.
اگر جزو افرادی هستید که به طور مرتب سوکرالوز مصرف می کنند احتمالا تاثیری در سطح قند و انسولین شما ایجاد نمی شود اما اگر عادت به مصرف این ماده ندارید ممکن است تا حدی اثرگذار باشد.
آیا سوکرالوز برای آشپزی مناسب است؟
اگرچه گفته شده اسپلندا نسبت به حرارت مقاوم و برای پخت و پز و شیرینی پزی مناسب است اما اخیرا بعضی اطلاعات به دست آمده این مسئله را نقض کرده است.
به نظر می رسد اسپلندا در دمای بالا شروع به تجزیه و تعامل با سایر مواد کرده و پخت و پز با این ماده ممکن است برای سلامتی مضر باشد، به عنوان مثال حرارت دادن سوکرالوز همراه با گلیسیرین – ترکیبی که در مولکول های چربی وجود دارد – مواد مضری به نام کلروپروپانول ها تولید می کند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
بنابراین توصیه می شود هنگام پخت و پز در دماهای بالاتر از 175 درجه سانتی گراد از شیرین کننده های دیگر استفاده کنید.
آیا سوکرالوز روی سلامت روده تاثیر می گذارد؟
همان طور که می دانید باکتری های مفید روده برای سلامت کلی بدن بسیار مهم هستند و هضم را بهبود بخشیده، به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کنند و خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش می دهند.
گفته شده مصرف سوکرالوز ممکن است روی عملکرد این باکتری ها اثر منفی گذاشته و باعث کاهش قابل توجه این باکتری ها از جمله بیفیدو باکتری ها و باکتری های اسید لاتیک شود، این در حالیست که باکتری های مضر کمتر تحت تاثیر این ماده قرار می گیرند.
سوکرالوز باعث افزایش یا کاهش وزن می شود؟
محصولاتی که حاوی شیرین کننده های فاقد کالری هستند اغلب به منظور کاهش وزن به بازار عرضه می شوند اما به نظر می رسد سوکرالوز و شیرین کننده های مصنوعی تاثیر قابل توجهی روی وزن و توده چربی ها نداشته باشند اگرچه در برخی موارد افزایش ناچیز شاخص توده بدنی گزارش شده است.
گفته شده مصرف شیرین کننده های مصنوعی به طور متوسط وزن بدن را حدود 0.8 کیلوگرم کاهش می دهند.
آیا سوکرالوز برای سلامتی مضر است؟
در مورد خطرات احتمالی سوکرالوز نیز مانند سایر شیرین کننده های مصنوعی بحث های زیادی صورت گرفته و طی این بحث ها برخی منابع ادعا کرده اند این ماده کاملا بی ضرر است اما امروزه دانشمندان در این مورد دچار تردید شده اند.
همان طور که قبلا گفتیم سوکرالوز ممکن است در برخی افراد باعث افزایش قند خون و انسولین شود، به محیط باکتریایی روده آسیب برساند و مشکلاتی در متابولیسم بدن ایجاد کند.
علاوه بر این بی خطر بودن سوکرالوز در دماهای بالا نیز زیر سوال رفته و توصیه شده از این ماده در پخت و پز و شیرینی پزی استفاده نشود.
به طور کلی تاثیر طولانی مدت سوکرالوز هنوز شناخته نشده است اما سازمان غذا و دارو در آمریکا آن را جزو مواد بی خطر دسته بندی کرده است.
بنابراین اگر طعم سوکرالوز را دوست دارید و با مصرف آن دچار مشکلات سلامتی روده ای و غیره نمی شوید می توانید در حد اعتدال از این ماده – در دماهای پایین – استفاده کنید.
قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine) با نام تجاری: پریاکتین از داروهای آنتی هیستامین تجویزی است که با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (هیستامین) که بدن هنگام واکنش های آلرژیک تولید می کند و همچنین مسدود کردن ماده طبیعی دیگری به نام سروتونین در مغز عمل می کند.
موارد مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
سیپروهپتادین داروی ضد حساسیت یا ضد آلرژی است که برای تسکین علائم آلرژی مانند آب ریزش چشم، آب ریزش بینی، خارش چشم یا بینی، عطسه، کهیر، خارش و سایر علائم آلرژی فصلی یا تب یونجه استفاده می شود.
عناوین این مقاله عبارت است از:
موارد مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
عوارض قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
موارد احتیاطی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
قرص سیپروهپتادین در بارداری
قرص سیپروهپتادین در شیردهی
قرص سیپروهپتادین در نوزادان و کودکان
قرص سیپروهپتادین برای چاقی
تداخل دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
دوز مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
اشکال دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
این دارو برای درمان مشکلات دیگری همچون اگزما یا واکنش پوستی در برابر نیش حشرات نیز کاربرد دارد.
از دیگر موارد استفاده سیپروهپتادین می توان به درمان انواع خاصی از سردردها مانند میگرن و افزایش اشتها اشاره کرد.
نکته مهم: داروی سیپروهپتادین ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.
نحوه مصرف قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)
سیپروهپتادین خوراکی را به همراه غذا یا به تنهایی طبق دستور پزشک که ممکن است 2 یا 3 بار در روز باشد مصرف کنید.
مقدار مصرف سیپروهپتادین به سن، وضعیت پزشکی و پاسخ بدن به درمان بستگی دارد.
در صوت عدم بهبود علائم بیماری یا تشدید آن ها در دوره درمان به پزشک اطلاع دهید.
عوارض قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)
در صورت بروز علائم واکنش آلرژیک همچون کهیر، تنفس دشوار، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با پزشک مشورت کنید.
در صورت بروز علائم زیر مصرف سیپروهپتادین را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید:
احساس سبکی سر مانند غش کردن
لرزش، تشنج
سردرگمی، توهم
ادرار کم یا قطع ادرار
ضربان قلب سریع یا کوبنده
کبودی یا خونریزی آسان
زنگ زدن در گوش
پوست رنگ پریده یا زرد، ادرار تیره رنگ، تب، ضعف
عوارض جانبی رایج سیپروهپتادین عبارتند از:
خواب آلودگی، سرگیجه
خشکی دهان، بینی یا گلو
یبوست
تاری دید
احساس بی قراری یا هیجان زدگی به خصوص در کودکان
موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی سیپروهپتادین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.
قبل از مصرف سیپروهپتادین اگر به آن حساسیت دارید یا از آلرژی دیگری رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
قبل از مصرف سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده یا می برید:
– مشکلات تنفسی مانند آسم، آمفیزم – فشار خون بالا در چشم (گلوکوم) – بیماری قلبی – فشار خون بالا – بیماری کلیوی یا کبدی – تشنج – مشکلات معده یا روده مانند زخم، انسداد – پرکاری تیروئید – مشکلات ادراری مانند بزرگ شدن پروستات – انسداد مثانه – سن بالای 65 سال – ابتلا به بیماری های ناتوان کننده – زندگی در نواحی با آب و هوای بیشتر گرم
این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی یا تاری دید شود و مصرف الکل و ماری جوانا می تواند سرگیجه یا خواب آلودگی را تشدید کند، تا زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید.
از مصرف الکل همزمان با سیپروهپتادین اجتناب کرده و در صورت مصرف ماری جوانا با پزشک مشورت کنید.
قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
برخی شربت های سیپروهپتادین ممکن است حاوی الکل یا شکر باشند. در صورت ابتلا به دیابت، بیماری کبدی یا هر گونه بیماری دیگر که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از این مواد دارد در مصرف دارو احتیاط کرده و قبل از مصرف حتما با پزشک مشورت کنید.
افراد مسن نسبت به برخی عوارض جانبی دارو از جمله خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، گیجی و مشکل ادراری حساس تر هستند و مواردی همچون خواب آلودگی، سرگیجه و سردرگمی خطر زمین خوردن آن ها را افزایش می دهد.
این دارو ممکن است با آزمایش های خاص مانند آزمایش پوستی آلرژی یا تست متیراپون تداخل داشته باشد و باعث نادرست بودن نتایج شود.
قرص سیپروهپتادین در بارداری
مصرف سیپروهپتادین در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک امکان پذیر می باشد.
قرص سیپروهپتادین در شیردهی
هنوز مشخص نشده که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
قرص سیپروهپتادین در نوزادان و کودکان
از مصرف سیپروهپتادین در نوزادان تازه متولد شده، نوزادان نارس و کودکان زیر 2 سال اجتناب کنید.
برخی والدین از سیپروهپتادین برای خواب کودک خود استفاده می کنند که این مورد هرگز توصیه نمی شود، مرگ ناشی از سوء مصرف آنتی هیستامین ها در کودکان زیاد دیده شده است.
مصرف سیپروهپتادین در کودکان ممکن است باعث تغییرات ذهنی یا خلقی مانند بی قراری، تحریک پذیری یا توهم شود.
دوز مصرف این دارو در کودکان به وزن و سایز بدن کودک بستگی دارد. از افزایش دوز بدون مشورت با پزشک اجتناب کرده و در صورت بروز تغییرات وزن به پزشک اطلاع دهید.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند و معمولا به جای خواب آلودگی دچار هیجان بیش از حد می شوند.
قرص سیپروهپتادین برای چاقی
یکی از موارد استفاده قرص سیپروهپتادین برای افزایش اشتها می باشد اما توصیه می شود بدون مشورت با پزشک از این کار اجتناب شود.
قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
تداخل دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
در صورت مصرف داروهای زیر از مصرف سیپروهپتادین اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید:
پتاسیم کلراید
پتاسیم سیترات
اسید پتاسیم فسفات یا پتاسیم فسفات
برخی داروهای دیگری که با سیپروهپتادین تداخل جدی دارند عبارتند از:
مهارکننده های مونو آمین اکسیداز مانند ایزو کربوکساید، فنلزین، پروکاربازین
پراملینتید
داروهای پارکینسون مانند رازاگیلین، سلژیلین و سلژیلین ترانس درمال و ترانیل سیپرومین
بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام، کلونازپام، لورازپام
داروهای اپیوئیدی یا ضد دردهای مخدر مانند هیدروکودون، هیدرومورفون، آوینزا، آسترومورف، ام اس کانتین و مورفین
داروهای خواب آور مانند زولپیدم، اسزوپیکلون یا زالپلون
توجه داشته باشید:
مصرف الکل هنگام مصرف سیپروهپتادین باعث تشدید علائم این دارو می شود
در دوره مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت و نوشیدن آب آن اجتناب کنید. آب گریپ فروت می تواند باعث کند شدن سرعت تجزیه سیپروهپتادین در بدن و افزایش سطح آن در خون شود.
به طور کلی مصرف این دارو با داروهای خواب آور از جمله داروهای خواب، داروهای مخدر، آرام بخش های عضلانی، داروهای ضد اضطراب، افسردگی، داروهای ضد سرفه یا آنتی هیستامین ها باعث تشدید خواب آلودگی می شود.
استفاده همزمان این آنتی هیستامین به همراه آنتی هیستامین های موضعی مانند پماد یا اسپری دیفن هیدرامین عوارض جانبی آن را افزایش می دهد.
در صورتی که طی 14 روز گذشته از داروهای مهارکننده مونو آمین اکسیداز استفاده کرده اید از سیپروهپتادین اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید.
توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف سیپروهپتادین حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.
دوز مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
سیپروهپتادین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
یکی از مواردی که در تعیین دوز مصرف سیپروهپتادین مهم است وزن بیمار می باشد که معمولا حدود 0.5 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد، در این مورد دقیقا طبق نظر پزشک اقدام کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف سیپروهپتادین به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.
قرص پیوگلیتازون (Pioglitazone) با نام تجاری: اکتوس و پیتوز از داروهای دیابت متعلق به گروه دارویی تیازولیدین دیون یا گلیتازون ها است که برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود.
این دارو با افزایش حساسیت سلول های بدن به انسولین موجب می شود سلول ها گلوکز بیشتری از خون دریافت کرده و قند خون کاهش یابد.
پیوگلیتازون به تنهایی یا همراه با سایر داروهای دیابت از جمله متفورمین یا سولفونیل اوره مانند گلی بن کلامید مصرف می شود.
عناوین این مقاله عبارت است از:
موارد مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
نحوه مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
عوارض قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
موارد احتیاطی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
قرص پیوگلیتازون در بارداری
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در شیردهی
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در کودکان
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و کبد چرب
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و لاغری
تداخل دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
موارد مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
دوز مصرف قرص پیوگلیتازون
اشکال دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
پیوگلیتازون برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شود و برای درمان دیابت نوع 1 و کتواسیدوز دیابتی – وضعیت خطرناکی که در صورت عدم کنترل قند خون بالا ممکن است رخ دهد – کاربرد ندارد.
لازم به ذکر است کنترل صحیح قند خون بالا در بیماران دیابتی خطر ابتلا به عوارض جدی و گاها کشنده دیابت نوع 2 از جمله آسیب های کلیوی، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام های بدن، مشکلات عملکرد جنسی، بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی، سکته مغزی و مشکلات گردش خون را کاهش می دهد.
نکته مهم: داروی پیوگلیتازون ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.
نحوه مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
پیوگلیتازون خوراکی به همراه غذا یا به تنهایی دقیقا طبق تجویز پزشک که معمولا 1 بار در روز است مصرف می شود.
مقدار مصرف دارو به شرایط پزشکی بیمار، واکنش بدن به درمان و سایر داروهای دیابت مصرفی بستگی دارد. پزشک دوز مصرف را با توجه به سطح قند خون تنظیم می کند تا به دوز مناسبی برسد، لازم است دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید.
اگر از داروهای ضد دیابت دیگر مانند متفورمین یا سولفونیل اوره استفاده می کنید پیش از شروع مصرف این دارو در مورد قطع یا ادامه مصرف سایر داروهای دیابت خود با پزشک صحبت کنید.
در دوره مصرف داروهای دیابت به توصیه های پزشک در مورد تغذیه مناسب، فعالیت های ورزشی و تغییرات در سبک زندگی توجه داشته باشید.
در دوره مصرف این دارو به صورت منظم قند خون خود را کنترل کنید و در صورتی که دچار افزایش یا کاهش شدید قند خون شده اید به پزشک اطلاع دهید، ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو باشد.
ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا اثر کامل دارو را مشاهده کنید.
این دارو برای کنترل بیماری دیابت نوع 2 است نه درمان آن، حتی اگر در دوره مصرف احساس خوبی پیدا کرده اید از قطع آن اجتناب کنید.
در صورت بروز علائم آلرژیک همچون کهیر، تنفس دشوار، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.
اگر با مصرف پیوگلیتازون علائم مشکلات کبدی – مانند علائم زیر – را تجربه کرده اید مصرف دارو را قطع کرده و فورا با پزشک تماس بگیرید:
حالت تهوع
درد معده فوقانی
خارش
از دست دادن اشتها
ادرار تیره
مدفوع رنگ خاک رس
زردی (زرد شدن چشم یا پوست)
در صورت مشاهده علائم زیر بعد از مصرف دارو با پزشک تماس بگیرید:
تنگی نفس (به خصوص هنگام دراز کشیدن)، خستگی غیر طبیعی، ورم، افزایش وزن سریع
ادرار قرمز یا صورتی، درد یا مشکل در ادرار کردن، افزایش احساس نیاز به ادرار کردن (علامت جدید یا تشدید آن)
تغییر در بینایی
درد غیر طبیعی ناگهانی در دست ها یا کف پا
برخی عوارض جانبی شایع پیوگلیتازون عبارتند از:
سردرد
درد عضلانی
علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، درد سینوسی، عطسه، گلو درد
توجه: برخی افراد پس از مصرف پیوگلیتازون به سرطان مثانه مبتلا شده اند اگرچه مشخص نیست این دارو علت اصلی آن بوده است یا نه.
موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی پیوگلیتازون نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.
موارد احتیاطی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
قبل از مصرف پیوگلیتازون در صورتی که به آن حساسیت دارید یا از هر گونه آلرژی دیگر رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از بیماری های زیر رنج می برید یا قبلا به آن ها مبتلا بوده اید:
– بیماری کبدی – بیماری کلیوی – مایعات در ریه – ورم یا ادما – کم خونی – بیماری چشمی مرتبط با دیابت – یک مشکل چشمی خاص (تورم شبکیه) – سرطان مثانه
طبق هشدارهای دارویی این قرص ممکن است باعث نارسایی احتقانی قلب شده یا علائم آن را تشدید کند. قبل از مصرف این دارو در مورد هر گونه ابتلا به بیماری های مرتبط با قلب به پزشک بگویید از جمله:
– نارسایی احتقانی قلب – درد قفسه سینه – بیماری قلبی – حمله قلبی – نقص قلبی – کلسترول بالا – فشار خون بالا – ضربان قلب نامنظم – آپنه خواب
در دوره مصرف این دارو ممکن است به دلیل افت شدید قند خون یا قند خون بالا دچار عوارضی همچون تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی شوید، در این شرایط از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر گونه فعالیت دیگری که نیاز به هوشیاری کامل یا دید واضح دارد اجتناب کنید.
همیشه یک منبع افزایش دهنده سریع قند خون مانند آب میوه، کشمش یا نوشابه غیر رژیمی در دسترس داشته باشید تا در صورت افت شدید قند خون مصرف کنید.
در دوره مصرف این دارو از مصرف الکل اجتناب کنید، الکل خطر افت قند خون را افزایش می دهد.
کنترل قند خون در شرایطی که بدن تحت فشار قرار دارد مثلا تب، عفونت، آسیب یا عمل جراحی سخت تر است، در این مواقع لازم است با پزشک مشورت کنید، ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو یا آزمایش قند خون باشد.
قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
پیوگلیتازون ممکن است خطر شکستگی استخوان در خانم ها به خصوص در ناحیه بالای بازو، دست یا پا را افزایش دهد. برای تقویت استخوان ها نیاز به سبک زندگی سالم مانند ورزش کردن، مصرف وعده های غذایی سالم حاوی کلسیم و ویتامین D کافی، ترک سیگار و الکل می باشد، در صورت نیاز در مورد مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم با پزشک صحبت کنید.
در طول دوره درمان به برخی تست های پزشکی مانند آزمایش عملکرد کبد، قند خون، هموگلوبین A1c، شمارش کامل خون و معانیه چشمی نیاز است.
قرص پیوگلیتازون در بارداری
مصرف پیوگلیتازون ممکن است باعث تغییر در سیکل قاعدگی و تحریک تخمک گذاری شده و به بارداری ناخواسته حتی در خانم های یائسه منجر شود، در دوره مصرف این دارو درباره شیوه های مطمئن جلوگیری از بارداری با پزشک مشورت کنید.
در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک می توان از پیوگلیتازون استفاده کرد. از آن جا که کنترل قند خون در این دوران بسیار مهم است ممکن است نیاز به تغییر دوز در هر سه ماه حاملگی باشد، در برخی شرایط پزشک انسولین را جایگزین پیوگلیتازون خواهد کرد.
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در شیردهی
هنوز مشخص نشده که پیوگلیتازون به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، قبل از شیردهی حتما با پزشک مشورت کنید.
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در کودکان
مصرف این دارو در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال تایید نشده است.
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و کبد چرب
اخیرا از پیوگلیتازون برای درمان کبد چرب نیز استفاده می شود، توصیه اکید می شود از خود درمانی پرهیز کرده و طبق توصیه پزشک عمل کنید.
قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و لاغری
مصرف پیوگلیتازون اگرچه روی قند خون تاثیر خوبی دارد اما باعث کاهش وزن نمی شود و حتی ممکن است افزایش وزن را به دنبال داشته باشد.
اطلاعات قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
تداخل دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
قبل از مصرف همزمان پیوگلیتازون با سایر داروها به خصوص موارد زیر با پزشک مشورت کنید:
آتورواستاتین
جم فیبروزیل
قرص ها، پچ و سایر روش های جلوگیری از بارداری
داروهای ضد دیابت
انسولین
کتوکونازول
میدازولام
نیفدیپین
ریفامپین
توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف پیوگلیتازون حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.
دوز مصرف قرص پیوگلیتازون
پیوگلیتازون یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
دوز مصرف برای بیماران دیابت نوع 2 معمولا به صورت زیر است:
دوز اولیه در بیمارانی که به نارسایی احتقانی قلب مبتلا نیستند: 15 یا 30 میلی گرم خوراکی یک بار در روز دوز اولیه در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب: 15 میلی گرم یک بار در روز
دوز معمول: 15 تا 45 میلی گرم خوراکی یک بار در روز بر اساس پاسخ گلیسمی که در آزمایش HbA1c تعیین می شود
دوز حداکثر: 45 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
نکته: در صورت افت قند خون در بیمارانی که از انسولین استفاده می کنند ممکن است نیاز به کاهش دوز انسولین توسط پزشک باشد.
در صورت فراموش کردن پیوگلیتازون به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.
قرص تامسولوسین(Tamsulosin) با نام تجاری: امنیک از داروهای تجویزی گروه دارویی مسدود کننده های آلفا یا آلفا بلاکرها است که مصرف آن باعث شل شدن عضلات در پروستاتو دهانه مثانه شده و علائم پروستات بزرگ شده را درمان می کند، اما پروستات را کوچک نمی کند.
موارد مصرف قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
تامسولوسین در مردان مبتلا به هایپرپلازی خوش خیم پروستات (پروستات بزرگ شده) برای بهبود دفع ادرار استفاده می شود و به کاهش علائم این اختلال از جمله مشکل در شروع ادرار، جریان ضعیف ادرار و تکرر ادرار یا نیاز فوری به دفع ادرار – به خصوص در شب – کمک می کند.
اگرچه سازمان غذا و دارو مصرف این دارو در زنان و کودکان را تایید نکرده اما برخی پزشکان از تامسولوسین برای راحتی ادرار در خانم هایی که به مشکل انسداد مثانه دچار هستند استفاده می کنند.
در برخی موارد این دارو برای درمان سنگ کلیه نیز تجویز می شود.
توجه: تامسولوسین باعث کاهش فشار خون می شود اما نباید از آن برای درمان فشار خون بالا استفاده کرد.
نکته مهم: داروی تامسولوسین ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.
نحوه مصرف قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
تامسولوسین خوراکی را طبق دستور پزشک که معمولا 1 بار در روز می باشد مصرف کنید.
بهترین زمان مصرف تامسولوسین 30 دقیقه بعد از یک وعده غذایی می باشد و بهتر است هر روز در یک زمان مشابه میل شود.
دارو را کامل ببلعید و از خرد کردن کپسول، جویدن یا باز کردن آن اجتناب کنید.
دوز مصرف تامسولوسین به شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان بستگی دارد.
اگر چند روز دارو را مصرف نکرده اید هنگام شروع مجدد با پزشک مشورت کنید تا در صورت نیاز به تغییر دوز این کار انجام شود.
ممکن است حدود 4 هفته طول بکشد تا علائم بیماری بهبود یابد، اگر پس از این مدت علائم بهبود نیافته یا تشدید شود با پزشک صحبت کنید.
عوارض قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
در صورت بروز علائم آلرژیک مانند کهیر، جوش، خارش، تنفس مشکل، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.
در صورت بروز علائم زیر بعد از مصرف تامسولوسین، استفاده از آن را متوقف کرده و فورا با پزشک تماس بگیرید:
احساس سبکی سر مانند حالت غش کردن
نعوظ دردناک یا طولانی به مدت 4 ساعت یا بیشتر
واکنش های شدید پوستی با علائم تب، گلو درد، ورم صورت یا زبان، سوزش چشم ها، درد پوست که با جوش های قرمز یا بنفش همراه است و به خصوص در ناحیه صورت یا قسمت فوقانی بدن گسترش می یابد و باعث تاول یا پوسته پوسته شدن شود
آبریزش یا گرفتگی بینی، درد سینوس ها، گلو درد، سرفه
مشکلات خواب (بی خوابی)
کاهش میل جنسی
توجه: احساس سبکی سر یا حالت غش کردن ممکن است در اوایل شروع این دارو ایجاد شود که معمولا به مرور برطرف می شود.
موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی تامسولوسین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.
موارد احتیاطی مصرف قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
قبل از مصرف تامسولوسین اگر به آن حساسیت دارید یا از آلرژی دیگری رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده یا می برید:
– فشار خون پایین – مشکلات خاص چشمی (آب مروارید، گلوکوم) – بیماری کلیوی جدی – بیماری عروق کرونری – بیماری کبدی – سابقه عمل جراحی همراه با بیهوشی – نعوظ دردناک یا طولانی مدت – سابقه سرطان پروستات – حساسیت به داروهای سولفا
این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود و مصرف الکل و ماری جوانا می تواند آن را تشدید کند، تا زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید.
از مصرف الکل همزمان با تامسولوسین اجتناب کرده و در صورت مصرف ماری جوانا با پزشک مشورت کنید.
قبل از عمل جراحی از جمله عمل آب مروارید یا آب سیاه به پزشک یا دندانپزشک اطلاع دهید که از این دارو استفاده می کنید یا در گذشته استفاده کرده اید.
مصرف این دارو در طول عمل جراحی آب مروارید ممکن است روی مردمک چشم اثر بگذارد، در صورت استفاده از این دارو قبل از عمل جراحی به پزشک اطلاع دهید و تنها در صورت توصیه جراح، مصرف آن را قطع کنید.
این دارو ممکن است باعث افت ناگهانی فشار خون و در نتیجه سرگیجه یا حالت غش شود که احتمال آن هنگام شروع مصرف دارو، زمانی که پزشک دوز مصرف را افزایش می دهد یا زمانی که بعد از مدتی دوباره مصرف این دارو را شروع کرده اید بیشتر است. در این مواقع از قرار گرفتن در موقعیت هایی که غش کردن ممکن است به شما آسیب بزند اجتناب کنید.
افراد مسن ممکن است به برخی عوارض جانبی دارو به خصوص سرگیجه و افت فشار خون پایین هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده حساس تر باشند، این عوارض جانبی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
برای جلوگیری از سرگیجه از ایستادن طولانی مدت، گرم شدن بیش از حد هنگام ورزش و آب و هوای گرم اجتناب کنید.
برخی اختلالات ممکن است باعث افت شدید فشار خون شوند، از جمله استفراغ، اسهال، تعریق شدید، بیماری های قلبی، دیالیز، رژیم غذایی کم نمک یا مصرف داروهای ادرار آور یا دیورتیک، اگر بیماری طولانی مدت دارید که باعث اسهال یا استفراغ شده به پزشک اطلاع دهید.
در طول مصرف دارو لازم است فشار خون کنترل شود. همچنین قبل و در طول دوره درمان نیاز به انجام تست های سرطان پروستات می باشد.
تامسولوسین در زنان و بارداری
اگرچه تامسولوسین معمولا در زنان مصرف نمی شود اما برخی پزشکان از این دارو برای سهولت دفع ادرار در بانوان مبتلا به انسداد مثانه استفاده می کنند.
به گفته برخی منابع مصرف این دارو در دوران بارداری معمولا خطری ندارد اما برخی منابع تاکید کرده اند مصرف آن تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک امکان پذیر است.
خانم هایی که از این دارو استفاده می کنند در صورت بارداری یا قصد باردار شدن در دوره درمان حتما به پزشک اطلاع دهند.
قرص تامسولوسین(Tamsulosin) در شیردهی
مشخص نیست تامسولوسین به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، حتما قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
قرص تامسولوسین(Tamsulosin)در کودکان
مصرف تامسولوسین در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال تایید نشده است.
اطلاعات قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
تداخل دارویی قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
برخی داروها با تامسولوسین تداخل دارند و نباید همزمان مصرف شوند از جمله:
داروهای عفونت قارچی مانند ایتراکونازول، پوساکونازول، وریکونازول، کتوکونازول
داروهای ضربان قلب نامنظم مانند کوردارون، آمیودارون، دروندارون
دیفن هیدرامین
داروهای روان پریشی مانند هالوپریدول، کلوزاپین
داروهای فشار خون
قبل از مصرف همزمان تامسولوسین با داروهای ذکر شده حتما با پزشک مشورت کنید.
نکته 1: اگر داروهای درمان اختلال نعوظ یا فشار خون ریوی مانند سیلدنافیل یا تادالافیل مصرف می کنید ممکن است دچار افت فشار خون شدید شوید که می تواند به سرگیجه یا غش منجر شود، قبل از مصرف همزمان تامسولوسین با این داروها با پزشک مشورت کنید.
نکته 2: گریپ فروت ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد، بهتر است هنگام مصرف تامسولوسین از نوشیدن آب گریپ فروت خودداری شود.
توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف تامسولوسین حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.
دوز مصرف قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
تامسولوسین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
دوز معمول: دوز 0.4 میلی گرم یک بار در روز، 30 دقیقه بعد از غذا دوز حداکثر: پزشک بعد از ارزیابی وضعیت بیمار، ممکن است دوز مصرف را تا 0.8 میلی گرم در روز افزایش دهد.
دوز مصرف برای سنگ کلیه
دوز معمول: دوز 0.4 میلی گرم یک بار در روز بعد از دفع سنگ کلیه ممکن است پزشک توصیه کند بیمار برای یک تا دو هفته به مصرف دارو ادامه دهد.
دوز مصرف برای انسداد مثانه
دوز معمول: دوز 0.4 میلی گرم یک بار در روز
درباره دوره مصرف تانسولوسین دقیقا طبق نظر پزشک عمل کنید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت دارو، سعی کنید به محض یادآوری آن را مصرف کنید مگر آن که خیلی به زمان خواب یا نوبت بعدی نزدیک باشد در این صورت از مصرف اجتناب کرده و از دو برابر کردن دوز در نوبت بعدی اجتناب کنید.
عوارض مصرف قرص تامسولوسین(Tamsulosin)
از جمله علائم مصرف بیش از حد این تامسولوسین می توان به سرگیجه شدید و ضعف اشاره کرد.
در صورت اوردوز دارویی با اورژانس تماس بگیرید.
تفاوت ترازوسین و تامسولوسین
هر دو دارو به گروه دارویی مسدود کننده های آلفا تعلق دارند و یکی از موارد استفاده آن ها تسکین علائم پروستات بزرگ شده می باشد.
برای اطلاعات بیشتر درباره داروی ترازوسین به مقاله مربوطه مراجعه کنید.
قرص ریتوناویر(Ritonavir) با نام تجاری: نارویر از داروهای ضد ویروس است که به گروه دارویی مهار کننده های پروتئاز تعلق داشته و مانع تکثیر ویروس نقص ایمنی (HIV) در بدن و عملکرد بهتر سیستم ایمنی می شود که احتمال بروز عوارض HIV مانند عفونت های جدید و سرطان را کاهش داده و کیفیت زندگی بیماری را بهبود می بخشد.
ویروس HIV ویروس عامل بروز ایدز می باشد.
موارد مصرف قرص ریتوناویر(Ritonavir)
ریتوناویر برای درمان ایدز یا عفونت HIV نیست بلکه برای کنترل عفونت HIV تجویز می شود.
این دارو معمولا به همراه سایر داروهای HIV مصرف شده و سطح سایر مهار کننده های پروتئاز را افزایش می دهد و باعث می شود این داروها در بدن بهتر عمل کنند.
نکته مهم: داروی ریتوناویر ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.
نحوه مصرف قرص ریتوناویر(Ritonavir)
ریتوناویر خوراکی را طبق دستور پزشک که معمولا 1 یا 2 بار در روز می باشد همزمان با سایر داروهای مهار کننده پروتئاز HIV خود مصرف کنید.
این دارو را کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن و شکستن آن اجتناب کنید.
مقدار مصرف این دارو به شرایط پزشکی بیمار، واکنش بدن به درمان و سایر داروهای مصرفی بستگی دارد.
برای اثربخشی بهتر دارو سعی کنید هر روز در زمان های مشابه آن را مصرف کنید.
قرص و کپسول ریتوناویر ممکن است حاوی مقادیر مختلف دارو باشند، بدون مشورت با پزشک فرم آن را تغییر ندهید.
قرص ریتانویر باید همراه با وعده غذایی مصرف شود، کپسول یا محلول ریتوناویر باید در صورت امکان با غذا میل شود.
از کاهش یا افزایش دارو و قطع آن بدون مشورت با پزشک حتی برای مدتی کوتاه اجتناب کنید. قطع یا تغییر دوز دارو بدون تایید پزشک ممکن است باعث افزایش مقدار ویروس، مشکل در روند درمان یا افزایش عوارض جانبی آن شود.
عوارض قرص ریتوناویر(Ritonavir)
در صورت بروز علائم واکنش های آلرژیک مانند کهیر، زخم پوست، تنفس مشکل، ضربان قلب سریع یا کوبنده، تعریق، زخم دهان، ورم صورت یا گلو یا واکنش های پوستی شدید با علائم تب، گلو درد، سوزش چشم، درد پوست، جوش های پوستی قرمز یا بنفش با تاول و پوسته شدن به اورژانس تماس بگیرید.
در صورت وجود علائم زیر فورا با پزشک تماس بگیرید:
ضربان قلب نامنظم یا احساس سبکی سر مانند حالت غش کردن
کبودی آسان، خونریزی غیر طبیعی (بینی، دهان، واژن یا مقعد)، لکه های بنفش یا قرمز زیر پوست
قند خون بالا با علائم افزایش تشنگی، افزایش ادرار، گرسنگی، دهان خشک، نفس با بوی میوه
علائم مشکلات کبدی یا پانکراس مانند کاهش اشتها، درد قسمت فوقانی معده که به پشت سرایت می کند، حالت تهوع، استفراغ، ادرار تیره، زردی (زرد شدن پوست یا چشم ها)
ریتوناویر روی سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد که باعث عوارض جانبی خاص (حتی هفته ها یا ماه ها بعد از قطع مصرف دارو) می شود. در صورت مشاهده علائم زیر به پزشک اطلاع دهید:
نشانه های عفونت جدید مانند تب، تعریق شبانه، غدد متورم، تبخال یا زخم سرد، سرفه، خس خس سینه، اسهال، کاهش وزن
مشکل در صحبت کردن یا بلع، مشکلات تعادل یا حرکت چشم، ضعف یا احساس سوزن سوزن شدن
ورم گلو یا گردن (بزرگ شدن تیروئید)، تغییر در قاعدگی، ناتوانی جنسی
برخی علائم شایع ریتوناویر عبارتند از:
حالت تهوع، استفراغ، درد معده، اسهال
بی حس شدن یا سوزن شدن در دستان یا پاها یا اطراف دهان
احساس خستگی یا ضعف
راش
تغییر در شکل یا محل چربی های بدن به خصوص در بازوها، پاها، صورت، گردن، سینه و کمر
موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی ریتوناویر نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.
موارد احتیاطی مصرف قرص ریتوناویر(Ritonavir)
قبل از مصرف ریتوناویر اگر به آن حساسیت دارید یا از آلرژی دیگری رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده یا می برید:
– دیابت – مشکلات قلبی (بیماری عروق کرونری، حمله قلبی) – هموفیلی – کلسترول یا تری گلیسیرید بالا – مشکلات کبدی مانند هپاتیت B، هپاتیت C – پانکراتیت – یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود و مصرف الکل و ماری جوانا می تواند آن را تشدید کند، تا زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید.
از مصرف الکل اجتناب کرده و در صورت مصرف ماری جوانا با پزشک مشورت کنید.
اگر به دیابت مبتلا هستید مصرف ریتوناویر ممکن است باعث افزایش قند خون شود، توصیه می شود در دوره مصرف قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و در صورت بروز علائم قند خون بالا فورا به پزشک اطلاع دهید. ممکن است نیاز به تنظیم مجدد دوز داروهای دیابت یا برنامه خاص غذایی یا ورزشی باشد.
قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
در طول دوره مصرف ریتوناویر نیاز به انجام آزمایش های مکرر خواهد بود.
در صورتی که به هپاتیت B مبتلا بوده اید استفاده از این دارو ممکن است باعث فعال شدن یا تشدید این ویروس شود و احتمالا در طول مصرف این دارو و تا چند ماه بعد از قطع نیاز به تست عملکرد کبد می باشد.
به دلیل خطر انتقال عفونت HIV از زنان باردار به جنین آن ها، در صورت بارداری به پزشک اطلاع دهید و توجه داشته باشید استفاده از روش های درمانی می تواند خطر انتقال عفونت HIV به کودک را کاهش دهد.
محلول ریتوناویر حاوی الکل و پروپیلن گلیکول است و نباید از آن در زنان باردار یا نوزادان نارس استفاده شود.
قرص ریتوناویر(Ritonavir) در شیردهی
ریتوناویر می تواند از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود.
از آن جا که شیر مادر می توانید HIV را منتقل کند از شیر دهی اجتناب کنید.
قرص ریتوناویر(Ritonavir) در کودکان
برای مصرف ریتوناویر در کودکان دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید.
دوز این دارو احتمالا با توجه به قد و وزن کودک تعیین می شود. در صورت تغییر وزن یا قد کودک باید به پزشک اطلاع داده شود، ممکن است نیاز به تغییر دوز باشد.
تداخل دارویی قرص ریتوناویر(Ritonavir)
ریتوناویر ممکن است با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد از جمله:
کوبیسیستات
دی سولفیرام
اورلیستات
آلفوزوسین
داروهای ضد آریتمی مانند آمیودارون، فلکاینید، پروپافنون، کینیدین
داروهای ضد قارچ آزول مانند وریکونازول
برخی رقیق کننده های خون مانند ریواروکسابان، وارفارین
سیزاپراید
التریپتان
داروهای درمان اختلال نعوظ یا فشار خون ریوی مانند آوانافیل، سیلدنافیل
آلکالوئیدهای ارگوت مانند دی هیدروارگوتامین،ارگونوین، ارگوتامین، متیل ارگونوین
لورازیدون
برخی داروهای ضد درد مخدر مانند فنتانیل، پتیدین
پیموزاید
رانولازین
سالمترول
سیمپرویر
داروهای کلسترول مانند سیمواستاتین، لوواستاتین
آرام بخش میدازولام یا تریازولام
بوسپرویر
ریفامپین
مخمر سنت جان
توجه داشته باشید:
این دارو ممکن است اثربخشی داروهای ضد بارداری مانند قرص ها، پچ و حلقه را کاهش دهد، برای جلوگیری از بارداری ناخواسته و استفاده از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری با پزشک صحبت کنید.
کپسول ها و محلول ریتوناویر حاوی الکل هستند، در دوره درمان از مصرف مشروبات الکلی اجتناب کرده و دی سولفیرام مصرف نکنید زیرا ممکن است باعث واکنش های الکلی شود.
استفاده از این دارو از انتقال بیماری جلوگیری نمی کند، از روابط جنسی خطر زا، به اشتراک گذاشتن تیغ یا مسواک خود با دیگران اجتناب کنید و با پزشک درباره موارد مهم صحبت کنید.
توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف ریتوناویر حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.
دوز مصرف قرص ریتوناویر(Ritonavir)
ریتوناویر یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
دوز معمول ریتوناویر برای بزرگسالان مبتلا به عفونت HIV
به عنوان تقویت کننده فارماکوکینتیک برای سایر مهار کننده های پروتئاز
100 تا 400 میلی گرم در روز که در 1 تا 2 دوز تقسیم شده است
به عنوان یک عامل ضد ویروسی (مهار کننده پروتئاز به تنهایی)
دوز اولیه: 300 میلی گرم خوراکی دو بار در روز
دوز معمول: طبق تشخیص پزشک این دوز به مرور به 600 میلی گرم دو بار در روز افزایش می یابد
توجه: برای تعیین دوز ریتوناویر در کودکان و بزرگسالان حتما طبق تشخیص پزشک عمل کنید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت دارو، سعی کنید به محض یادآوری آن را مصرف کنید مگر آن که به نوبت بعدی نزدیک باشد، در این صورت از مصرف خودداری و از دو برابر کردن دوز در نوبت بعدی اجتناب کنید.
عوارض مصرف قرص ریتوناویر(Ritonavir)
در صورت مصرف بیش از حد ریتوناویر و بروز علائم جدی همچون مشکل تنفسی یا حالت غش کردن با اورژانس تماس بگیرید.
مصرف بیش از حد محلول خوراکی ریتوناویر ممکن است برای کودکان کشنده باشد.
